POKOCHAJ MOCNO MNIE....

Obejmij mnie, pokochaj... Jesteśmy sami, sami... ... Wicher przebiega po włosach, wicher potrząsa oknami... Ręce mam zimne, przybiegłam - jak liść - z pustego ogrodu do Ciebie, do oczu Twoich o barwie ciemnego miodu. Aż tutaj wieją wichury twardo splecione warkocze... Zamknij okno... Skończone zaklęcia i czary smocze: smok mój ułoży się kołem w dziwaczne snu arabeski, będzie różowy jak muszla lub - jeśli każesz - niebieski, w ogromne, płetwiaste łapy jak w wieka zamknie pogrzebne wszystko, co obok istnieje dalekie i niepotrzebne, wszystko, co dzwoni i szczęka, gwiżdże i brzęczy łańcuchem, wszystko, co nie jest liściem zziębniętym i wiatru podmuchem.