Przyjaciel z Tobą płacze,
I z Tobą się razem śmieje,
Bo serca to takie tułacze,
Którym trzeba dawać nadzieję
Gdy trzeba przyjaciel dłoń Ci poda,
Lub obetrze delikatnie Twoją łzę,
Zaś gdy na Twej drodze przeszkoda,
Przyjaciel podtrzyma Cię
Więc że jesteś - dziękuję Ci,
Że Cię spotkałam i Ciebie znam,
Obiecuję wiele przyjaźni dni,
Bo w sercu wpisane Twe imię mam.
Trudno jest szlochać,
kiedy brakuje już łez,
ciężko zdobyć się na uśmiech,
gdy ludzie brutalnie go odbierają.
Jak robić coś dobrego,
skoro nikt tego nie docenia,
jak kochać,
gdy inni to odrzucają?
Nie będziemy żyli wiecznie,
choć tak często rozmawiamy o wieczności.
Wszystko wokół jest ulotne
i kruche jak laleczka z porcelany…
Potrzebny nam ktoś,
kto pomoże godnie przejść przez życie.
Ktoś kto będzie kojącą melodią,
nie tylko pustym brzmieniem.
Przyjaciel…
To on daje nadzieje,
odrzuca cierpienie,
śle szczery uśmiech,
wśród ponurej szarości dnia.
Żyć bez przyjaźni to jak
oddychać bez powietrza…
