fantazja

Kiedy będę już bogaty podaruję Ci perłowe kwiaty nie klejnoty nie platynowe myśli, kupię Ci różę w chwili umieszczoną, nie skradzioną z przed kurnej chaty. Jak już nasycę się tą niezależnością bycia w złocie płoną radością zastanowię się skrycie ja , ty , ona , my , wy mieć w sercu ukryte czy zaimki zamienić w płatki zasuszonych kwiatów lub myśleć, że się nic nie działo. Kiedy będę już bogaty obsypię cię chwilami wolnymi jak ptak powiodę cie przez ulice, łąki w nowy świat. Jak już poznamy niezależności smak pomyślimy czy nie warte były zachodu czarodziejskie chwile odmierzane zapachem świecy , muzyką w tle, błędami w prostym gadaniu. Kiedy będę już bogaty zamknę się ponownie w kokonie prywatnego myślenia , bez weny z błyskiem wolnego ja, z dusza obdartą z tajemniczości wspominając byłem biedny ale szczęśliwy bez złudnej wolności...