JAK NIE KOCHAĆ JESIENI-POŻEGNANIE ZŁOTEJ POLSKIEJ JESIENI cz.II

NA PAMIĄTKĘ CUDOWNIE SPĘDZONYCH CHWIL z ukochaną wnusią,synową i wnuczkiem.. Była to złota,dojrzałością pachnąca jesień. Najpiękniejsza z pór roku, zadumana pogodną zadumą zrozumienia i ciszy, wspaniała w mądrym uśmiechu do opadających z niej złotych i purpurowych liści,w uśmiechu do przemijającego porywu wiosennej młodości i rozkwitu lata. Najmądrzejsza z pór roku, zapatrzona w głębię tajemnic natury,spokojna że znowu przyjdzie kwiecisty< szych wiosny i znowu bujna radość lata, by przygotować jej odwieczny powrót,powrót ciężarnej nowym płodem jesieni, że znowu odda go światu, a sama wolna już od trosk, zanurzy się w pogodzie rozmyślań. Tadeusz Dołęga-Mostowicz ZDjęcia robione we Wrocławiu w październiku 2012r.Wykorzystałam Teksty moich własnych wierszy.ZOSTAWIAM WAS KOCHANI Z TA PIĘKNA MUZA I SPACERUJEMY WSPÓLNIE PO UKOCHANYM WROCŁAWIU.DZIĘKUJĘ-KRYSTYNA