miłość jak wino

Zegar cierpliwie odmierza minuty A ja wciąż dociec się staram Kiedy nadejdzie kres mej pokuty I za co ta straszna kara? Jak liście z drzewa, tak z kalendarza Spadają kartki zerwane... A ja zadaję sobie pytanie: Czy kiedyś ze mną zostaniesz? Już diabłu chciałem zaprzedać duszę, Lecz nie ma czarta ni Boga... Za jakie winy tak cierpieć muszę? I za co kara tak sroga? Kocham Cię! Kocham odkąd pamiętam! Od kiedy stąpam po ziemi! Tyś mi ze wszystkich najbardziej święta I nic już tego nie zmieni! Czy już się zbliża Victoria nasza? Czy szczęście czeka za rogiem? Kogo mam błagać? Kogo przepraszać? Z diabłem rozmawiać, czy z Bogiem?--skorpionik...