Jeszcze rzeki skute lodem,
Jeszcze noce straszą chłodem,
A mi, wiosno, już tak bardzo ciebie brak.
Przyjdź, oczaruj mnie zielenią,
Niech się szare dni odmienią,
Chcę na ustach znowu poczuć życia smak.
Pąki kwiatów wpleć we włosy,
Słońce umyj w kubku rosy,
Niech pokaże wreszcie swoją złotą twarz.
I już przyjścia nie odwlekaj,
Nie potrafię dłużej czekać,
A ty drogę zasypaną śniegiem masz.
Chcę z kwiatami patrzeć w słońce,
Z ciepłym wiatrem biec po łące,
I uśmiechem witać każdy nowy dzień.
Więc gdy majem znów zaśpiewasz,
W białym sadzie szumiąc w drzewach,
To mi szczęścia nie przysłoni żaden cień.
Jak cudowny jest świat nocą kiedy wszystko wokół śpi. Gwiazdy pięknie niebo złocą ,księżyc srebrzyście lśni. Oczy , pełne zachwytu wpatrzone, w ten cudowny dywan z iskrzących gwiazd . Myśli zatopione w ciszy ,a wraz z nimi świat. Noc urocza, pełna subtelności przyjemnych chwil niech do rana trwa . Gdy słonko rano zbudzi nas , zapragniemy by nowy dzień szczęśliwie z radosnym uśmiechem rozpoczynał się.
Komentarze (3)