Prawie jesienny spacer

Układasz mnie Czasem mnie układasz Z kawałków swych marzeń Zapełniasz mnie w sercu Jak kredki obrazek Często nieskończona Uciekam w nieznane Ze skrawków mnie lepisz Co w duszy schowane Kiedy wracam szeptem Twój wzrok mnie dogania Każdą cząstkę siebie Dam ci do składania Kiedyś ci się uda Że w końcu mnie złożysz By taką składankę Na nowo rozłożyć Zmyślnie po troszeczku Bez słów bo nie pytam Złóż mnie całą w sobie Bo czuję że znikam. autorka Agnieszka Piórkowska