PRZYJACIELOWI ŁUKASZOWI WIĘCKOWIAK.

Droga którą idę, jest zwyczajna pełnych dni, czas rysuje moją ścieżkę tam gdzie jasne słońce lśni, w kwiatach mieszka rozmarzenie, rosa zbiera tęczy cienie, i choć czasem gęste mgły, wiatr rozsiewa deszczu łzy, drogę mi wskazujesz Boże Ty... cieplutko pozdrawiam i milutkiego oglądania dla naszych wspomnień życzymy EWCIA I KAZIU.

Opublikowano: 2010-10-26 14:41
Dodaj swój komentarz
Dodaj komentarz

Komentarze (2)

ula 2010-10-28 21:22
Tyle jest serc przyjaznych a w nich przyjaciół dużo ważnych. Oni wspierają i dobroć dają, tacy właśnie w dobrym sercu mieszkają.! Przyjaciel w sercu zostaje, ukojenie w trudny czas daje. Miłuje i kocha człowieka, w przyjaźni jest to najcenniejsza apteka...!!!
ewa-ewa 2010-10-26 14:41
Droga którą idę, jest zwyczajna pełnych dni, czas rysuje moją ścieżkę tam gdzie jasne słońce lśni, w kwiatach mieszka rozmarzenie, rosa zbiera tęczy cienie, i choć czasem gęste mgły, wiatr rozsiewa deszczu łzy, drogę mi wskazujesz Boże Ty... cieplutko pozdrawiam i milutkiego oglądania dla naszych wspomnień życzymy EWCIA I KAZIU.

Zobacz także