[*] [*] [*] Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą [*] [*] [*]

Ten dzień nie powinien być smutny, choć często taki jest... Zastanawiałam sie kiedyś, dlaczego?Dlaczego nie płaczemy nad tymi co żyją, nawet wtedy, gdy ich życie jest pełne cierpienia i bólu... Ale gdy ktoś umiera, wylewamy łzy... Dlaczego? Czy tak naprawdę płaczemy nad tymi, co już odeszlido lepszego świata... czy raczej nad nami samymi, bo zostajemy, bo zostajemy bez nich... Czy śmierć jest w stanie rozdzielić tych, co tak naprawdę sie kochają? Myslę, że nie... śmierć nie zmieni niczego w naszych sercach, pozostanie tylko ból, ze nie możemy już przebywać z tą osobą. Płaczemy więc z tęsknoty, przepełnieni żalem i pragnieniem dalszego kontaktu z tymi, co odeszli. Nie śmierć rozdziela ludzi, lecz brak miłości...

Cisza wspomnieniem otulona.... która pamięcią serca trwa...czas... myśli... i pamięci... o tych których odebrał nam los..... Stanąć... pochylić głowę otrzeć cicho spływającą łzę... wpatrując się w miejsce z którego nikt nie woła... tylko wspomnienia krzyczą.... odległe jak jeden dzień... tłumiąc trzask płonącego znicza..

Dżem - Zapal Świeczke [*] Na kiepskich zdjęciach okruchy dawnych dni Czyjaś twarz zapomniana twarz W pamięci zakamarkach wciąż rozbrzmiewa śmiech Czyjaś twarz zapamiętana Mijają dni ludzie natury Wciąż nowych masz przyjaciół starych przykrył kurz Dziewczyny ciągle piękne lecz w pamięci tkwi Ten pierwszy dzień najgorętszych z dni Zapal świeczkę za tych których zabrał los Zapal światło w oknie Zapal świeczkę za tych których zabrał los Światło w oknie Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła I tylko ty masz tą niezwykłą moc By zatrzymać ich by dać wieczność im Pomyśl choć przez chwilę podaruj uśmiech swój Tym których napotkałeś na jawie i wśród snów A może ktoś skazany na samotność Ogrzeje się twym ciepłem zapomni o kłopotach Zapal świeczkę za tych których zabrał los Zapal światło w oknie Zapal świeczkę za tych których zabrał los Światło w oknie

[*] [*] [*] Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widziec naprawde zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec kochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a bedziesz tak jak delfin łagodny i mocny Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiac o miłosci czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą. /ks. Jan Twardowski/