W objęciach miłości...

MIŁOŚĆ jak piękny kwiat więdnie gdy słońca brak... Kochać to nie znaczy tylko brać trzeba tak że jeszcze coś z siebie dać ..Pogoda bywa zmienna jak nastroje... Naprawdę trzeba ufać żeby być we dwoje.... ********************************************************** Tak nieraz boli i każe nam czekać. Bywa że myśli, iż wolno jej wszystko. Pozwala sobie czasem pozwlekać I tańczy z nami do białego rana,świeci też w sercach światłem nadziei. Szaleje z nami w podnieceniu,dotykiem ust wita w poranek. Mówi, by kochać nawet w cierpieniu. Ona ma skrzydła... długie, powiewne,które unoszą nas do nieba. Biegniemy zawsze za nią w pewne,gdyż jest potrzebna jak kromka chleba. Głodni jesteśmy jej bytu,dajemy wówczas czasowi czas. Nie mając nieraz możliwości,gdy pustka łzą otacza nas. Ale wierzymy, że ona przyjdzie,postawi stopy za progiem drzwi. A jak już przyjdzie, to już nie wyjdzie. Budzić nas będzie... rankiem co świt...