W tęsknocie jest siła, która każe szukać tego, co pragnie serce i tego, co pragnie dusza.

Chciałbym Cię dotknąć... ale stoisz za niewidzialną szybą. Chciałbym poczuć Twój zapach...ale to niemożliwe.. Uśmiecham się do Ciebie... ale wyraz Twej twarzy skrywa mgła.. Chcę spojrzeć Ci w oczy... ale przymykasz powieki.. .. wyciągam w Twoją stronę dłoń.. ale Ty odwracasz głowę.. Moje pragnienia... Twoja niedostępność.. .. a może moja niedostępność.. a Twoje pragnienia! Mijamy się dzień po dniu...mijamy się oplątani w swojej bezsilności... Chciałbym dać Ci siebie...mówisz że to zbyt mało.. Oddaję Ci swoje myśli...bierzesz je i odchodzisz.. Daję Ci swoje serce...delikatnie przesuwasz po nim ostrzem noża.. Zadajesz mi ból tłumacząc... że hartujesz moje uczucia.. Walczę z Tobą o siebie...i często wygrywam...ale jakim kosztem...jakim? Cierpienie zabija w nas tęsknotę... patrzymy na siebie wilkiem.. Przychodzisz w nocy i przytulasz mnie mocno..płaczę... .. łzy spływają z mych oczu..osuszasz je ustami...( cdn )

( ciąg dalszy ) .. dajesz mi siebie na chwilkę..i znowu znikasz! Chcę smakować Twe ciało...ale znowu czuję barierę.. Boisz się?..wątpisz??..zamykasz wszystko w jednym słowie.. ...zamykasz w sobie...nie patrząc na to że sprawiasz mi tym ból... Odchodzisz...wracasz..potem ja odchodzę..wracam... ..czuję się jakbym żył na skałach..każdy dzień przynosi inny rodzaj tortury.. .. w deszczu ożywam .. na słońcu umieram .. Innym razem słońce pobudza mnie do życia...a deszcz powoduje gnicie.. ..ale zostaw mnie tam...chcę tam leżeć w bezruchu.. Odejdź..nie patrz na mnie...nieprzytomnym wzrokiem.. Nie odbijaj się w niewidzialnej szybie..abym nie patrzył w Twoim kierunku... ..oddaj mi moją duszę..zabierz ze mnie wspomnienia.. Chcesz żebym był Twoim życiem?...To zbuduj mi dom ze swojej miłości!

Chciałbym Cię dotknąć... ale stoisz za niewidzialną szybą. Chciałbym poczuć Twój zapach...ale to niemożliwe.. Uśmiecham się do Ciebie... ale wyraz Twej twarzy skrywa mgła.. Chcę spojrzeć Ci w oczy... ale przymykasz powieki.. .. wyciągam w Twoją stronę dłoń.. ale Ty odwracasz głowę.. Moje pragnienia... Twoja niedostępność.. .. a może moja niedostępność.. a Twoje pragnienia! Mijamy się dzień po dniu...mijamy się oplątani w swojej bezsilności... Chciałbym dać Ci siebie...mówisz że to zbyt mało.. Oddaję Ci swoje myśli...bierzesz je i odchodzisz.. Daję Ci swoje serce...delikatnie przesuwasz po nim ostrzem noża.. Zadajesz mi ból tłumacząc... że hartujesz moje uczucia.. Walczę z Tobą o siebie...i często wygrywam...ale jakim kosztem...jakim? Cierpienie zabija w nas tęsknotę... patrzymy na siebie wilkiem.. Przychodzisz w nocy i przytulasz mnie mocno..płaczę... .. łzy spływają z mych oczu..osuszasz je ustami... ( cdn )

Szu­kam cię za­wsze, choć wiem, że nie znaj­dę, tę­sk­nię do cie­bie, choć wiem, że cię nie­ma, idę za tobą, choć wiem, że nie zaj­dę do twe­go domu, ści­gam cię oczy­ma, choć cię nie wi­dzę, choć wiem, że cię nie­ma. Do żad­nej z ko­biet, któ­rem wi­dział w ży­ciu, tyś nie­po­dob­na — wi­dzę cię w mych oczach jak gdy­by w ja­kiemś przy­mglo­nem od­bi­ciu; jak kwiat, w stru­mie­nia od­bi­ty prze­zro­czach, jak gwiaz­dą we mgłach, wi­dzę cię w mych oczach. I oto te­raz, w tę noc księ­ży­co­wą ci­chą i ja­sną, kie­dym rzu­cił tłu­my: czu­ję twe ręce gdzieś nad moją gło­wą, i pe­łen je­stem o to­bie za­du­my, i żyw­szą dla mnie je­steś, niż te tłu­my. I z zim­nem ser­cem wśród lu­dzi prze­cho­dzę za­le­d­wie pa­trząc i wi­dząc, pół we śnie — cie­bie je­dy­nie cze­kam na mej dro­dze, i choć się za­wsze za­wo­dzę bo­le­śnie, szu­kam cię wszę­dzie, prze­czu­wam cię we śnie.

Co noc o tej samej porze budziłem się, bo wciąż myślałem o Tobie. Czułem niepokój w głębi siebie gdyż wiedziałem, że nie ujrzę już Ciebie. Czegoś mi brakowało, za czymś tęskniłem. Nie wiem... Zapewne do Ciebie tęskno mi było. Pragnienie me jednak zwyciężyło... Wszystkie znaki na ziemi i niebie wysłały wiadomość, że tęsknię do Ciebie. Dziś mogę przespać noc spokojnie.. Bo mam świadomość tego, że Ty również myślisz o mnie(?)

Nie wiem co myśleć, smutno bez ciebie, tęsknota chyba rozum odbiera. Słyszę jak szepczesz dotknij, pocałuj a wyobraźnia już cię rozbiera. Gdy się przebudzę, smutek na twarzy lecz głowa wewnątrz wciąż rozmarzona. Usta zostawiam tylko dla ciebie do całowania jesteś stworzona. Choć ciebie nie ma a może jesteś, odczuwam dotyk przepięknych dłoni. Smak dobrej kawy, twoje pieczywo kochane ciało w wiosennej woni.

Świadomość, że gdzieś jest ktoś, kto mimo dzielącej odległości lub nie wyrażonych myśli, wyczuwa twą obecność, przemienia tę ziemię w raj.

Py­tałaś czy lu­bię kwiaty.. Tak a naj­bar­dziej róże. O płat­kach delikatnych. Choć kol­ce w ich naturze. Są piękne sa­me w sobie. Uro­kiem swym czarują. Jak prze­kaz twoich myśli. Tak bar­dzo mnie ujmują. Róża w ko­lorze różowym. Tak bar­wne jej nasycenie. Może ją kiedyś dostanę. Mam ta­kie ciche marzenie... A może w ko­lorze rubinu. Niech będzie ta­ka czerwona. O płat­kach aksamitnych. Róża ..jak miłość wyśniona...

Nie wiem co myśleć, smutno bez ciebie, tęsknota chyba rozum odbiera. Słyszę jak szepczesz dotknij, pocałuj a wyobraźnia już cię rozbiera. Gdy się przebudzę, smutek na twarzy lecz głowa wewnątrz wciąż rozmarzona. Usta zostawiam tylko dla ciebie do całowania jesteś stworzona. Choć ciebie nie ma a może jesteś, odczuwam dotyk przepięknych dłoni. Smak dobrej kawy, twoje pieczywo kochane ciało w wiosennej woni.

Każdego dnia dostajemy od życia kamienie , ale to od nas zależy czy zbudujemy z nich mur czy most..VERONIKO PIĘKNY SLAJD..POZDRAWIAM I ZAPRASZAM NA MOJĄ STRONĘ

W tęsknocie jest siła, która każe szukać tego, co pragnie serce i tego, co pragnie dusza... Miłość to nie sztuka, lecz sztuką jest ją odnaleźć, przyjaźń to nie zabawa, lecz samo życie, które się uczuć domaga... Wszak zawsze jest nadzieja, że kto szuka ten znajdzie to, za czym tęskni i czego pragnie najbardziej...

Osłonię ciebie parasolem utkanym z najpiękniejszych snów. Pójdziemy: cisza - i my dwoje najdalszą spośród twoich dróg. W deszczu zatańczysz ze mną walca, w błękit ubierzesz szarość chmur. Pierścionek na serdecznym palcu rozbłyśnie...Nie potrzeba słów. Cisza uśmiechnie się figlarnie. Biegnijmy za nią w mokry las. Twoje ramiona świat zagarną - i mnie. Niech trwa deszczowy czas...

Tytuł i opis slajdu dużo mówi....Są wspaniałe...

Piękny slajdzik...Bardzo....Za niego daję-55555 .............................................................. O czym myślisz... gdy na krawędzi snu budzą się prag­nienia, a tęskno­ta fa­lami uderza o do­tyk ust... o czym myślisz... gdy niecier­pli­we dłonie mus­kają marze­nia, a szept na­miętności wib­ru­je w mu­zyce dusz... Pozdrawiam Cie veroniko..

Słowami maluję życiowe obrazy…na kartce papieru… zwykłymi słowami…Maluję sercem… dobieram kolory…raz ciepłe barwy… raz barwy utajone…Są kolory miłości… i uniesienia…czasami smutku i cierpienia…Maluję widoczne dla oczu…i to, czego nie wiać…czytając między wierszami można wszystko odczytać…Czego dostrzec nie można to są wszelkie marzenia…maluję je słowami…by pokazać radość z ich istnienia…Malować nie pędzlem, lecz słowami to trudna jest sztuka… gdy pędzlem jest własna dusza i to, czego szukasz…