WYBACZ MI

Powiedz, czy tak wiele trzeba, by dosięgnąć ręką nieba i w marzeniach się zanurzyć, mur dzielący nagle zburzyć. Poczuć jak wiatr we włosach wieje, szumiąc cicho, dać nadzieję, że choć nam przybywa lat, stale zmieniający świat. My wciąż w sercu mamy wiosnę, w nim uczucie to najprostsze, bo tak bardzo pożądane, ciepłe, miłe tak kochane Bo, gdy miłość nas spotyka, szarość dni gdzieś sobie znika i wypełnia słońcem się, gdy jest ktoś, kto kocha cię.