Zabierz mnie ze sobą

Zabierz mnie, miły, z sobą daleko, Tam, gdzie wschodzą gorejące słońca, Gdzie rwąca miłość nad cichą rzeką I gdzie wieczory długie bez końca. Prowadź mnie, proszę, przez szczęścia bramy Ręka za rękę, w ciszy, bez słowa, Gdzie każdy ranek w szczęściu powstaje, Gdzie życie zaczyna się od nowa. Zabierz mnie, proszę, w bajeczne kraje, Gdzie z gwiazd się sypią złote perełki, A wśród nich oczy Twoje kochane, A w oczach Twoich blasków iskierki. One rozkruszą najtwardsze skały, Zamienią serca w płonące róże I z nich ułożą poemat cały, Czytany w nocne sierpniowe burze. Zabierz, lecz nie mów o tym nikomu, Tam zwyciężymy wszystkie cierpienia, W tamtej krainie i w naszym domu Spełnią się wszystkie nasze życzenia