Jest 31 lipca 2014 roku. Trochę pochmurnie. Temperatura 20 stopni. Postanawiam ruszyć w trasę rowerową. Radziejów, Zagorzyce, Stary Radziejów, Witowo, Płowce, Byczyna, Dobre, Brudzki, Chełmce , Radziejów. Po drodze kilka fotek. Parafia w Witowie powstała w wieku XIII. Wzmianka o parafii w Witowie pojawia się po raz pierwszy w Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolskim, gdzie parafia ta jest wymieniona jako jedno z dóbr arcybiskupów gnieźnieńskich zatwierdzone przez papieża Innocentego II 7 VII 1136 r. Od roku 1325 parafia należała do dekanatu radziejowskiego w diecezji kujawsko pomorskiej w archidiakonacie kruszwickim. Pierwszy opis kościoła pw. św. Andrzeja Apostoła w Witowie pochodzi z 1577 roku. Była to świątynia drewniana, z wieżą spełniającą rolę dzwonnicy. Znajdowały się w nim trzy ołtarze, w tym jeden w kaplicy z obrazem Matki Bożej. Fundator kościoła nie jest znany. W latach 1569 do 1864 Parafia Witowo związana była z Seminarium Duchownym we Włocławku, gdyż jej dochody stanowiły utrzymanie tej uczelni. W roku 1694 staraniem ks. Andrzeja Albinowskiego wybudowano nową, także drewnianą świątynię. Od 1720 roku opiekę nad Seminarium we Włocławku przejęli Księża Misjonarze św. Wincentego Paulo. Oni też zarządzali parafią w Witowie, a każdorazowy prefekt seminarium był jednocześnie proboszczem Witowa. W 1815 roku na Witowskich Górach ,przy drodze do Świerczyna (obecnie Gmina Topólka) założono cmentarz parafialny, a w 1840 roku wystawiono tam kaplicę murowaną pod wezwaniem Krzyża Świętego. Posiada kaplicę w historycznych Płowcach.
