Obraz został namalowany około roku 1892 roku olejem na płótnie. Aleksander Gierymski to jeden z najwybitniejszych malarzy polskich. Tworzył w drugiej połowie XIX wieku, a swą realistyczną sztukę podporządkował zgłębianiu problematyki światła i koloru. Należał do pokolenia artystów, którzy świadomie zerwali
z ustanowionym przez Jana Matejkę prymatem malarstwa historycznego, uznanego za domenę jednoczącą naród w kraju podzielonym między trzech zaborców. Różnorodność gatunków występująca w malarstwie Aleksandra Gierymskiego oraz bogactwo środków warsztatowych, jakimi się posługiwał, sprawiają, że wystawa jego twórczości staje się interesująca zarówno dla szerokiej publiczności, jak i historyków czy krytyków sztuki.