Jest 29 lipca 2014 roku, 6 rano, parno i ciepło. Wsiadam na swoja Gazelę i ruszam w drogę. Przejechałem w okolicach Bytonia ok 50 km rowerem. Po drodze kilka fotek. Warto wspomnieć stary kościół w Bytoniu.Najwcześniejsza wzmianka o parafii pojawia się w źródłach w roku 1325. Pierwszy kościół był prawdopodobnie drewniany. W 1516 roku dokonano konsekracji nowo wybudowanego kościoła. Był to murowany kościół św. Jakuba i św. Doroty. Kościół ten na mocy przywileju króla Zygmunta I podlegał kanonikom laterańskim w Lubrańcu. W kościele znajdowały się ołtarze Matki Bożej, św. Krzyża i Przemienienia Pańskiego. Przy kościele funkcjonował szpital dla ubogich . Kościół ten uległ zniszczeniu w pożarze. W 1753 roku prepozyt lubraniecki i proboszcz bytoński, ksiądz Paweł Kołaczkowski, wzniósł nową świątynię drewnianą z małą wieżyczką pośrodku, św. Jakuba. Parafia Bytoń pozostawała pod zarządem kanoników laterańskich w Lubrańcu do roku 1821 roku. W 1881 roku parafia liczyła 1820 parafian, a proboszczem był ksiądz Władysław Grabowski. Drewniany kościół św.Jakuba przetrwał do początków XX wieku. W 1904 roku budowę nowego kościoła rozpoczął ksiądz Andrzej Szarecki. Nowa świątynia, murowana, jednonawowa, w stylu neogotyckim, św. Stanisława Biskupa Męczennika, została konsekrowana przez biskupa Stanisława Zdzitowieckiego dnia 30 kwietnia 1908 roku. W roku 1940 okupant niemiecki aresztował miejscowego proboszcza, a kościół został zamknięty dla wiernych. W 2007 roku świątynię odnowił proboszcz ksiądz Henryk Pałucki. W odpust parafialny Przemienienia Pańskiego 6 sierpnia 2007 roku biskup włocławski Wiesław Mering dokonał poświęcenia nowego ołtarza oraz ambony.
