Cudowna miłość

Bez imienia Stanęli na przeciw siebie cisza płynęła przez serca jakby słów zabrakło na krawędzi świata gdzie już nie było nikogo zabrakło nadziei po jej policzku spłynęła łza jedna - druga - trzecia morze turkusowych łez delikatnie dotknął dłoni nagle w całym ciele zrobiło się ciepło tak wiele mu chciała powiedzieć coś dusiło jej duszę serce przepełniał ból i tylko oczy wołały spojrzała nie niego swoimi niewinnymi zielonymi oczami jedno głębokie spojrzenie może tak wiele. Wiosną kochaj mnie tak wiosennie - świeżo, lekko i z błyskiem w oku, jak słońce kocha kwiaty senne te budzące się z zimy uroku. Latem jak ogień otul mnie całą i ogrzej ciało czystym płomieniem. Weź w dłonie twarz mą zadumaną, pozwól obudzić się marzeniom. Jesienią przynoś mi złote liście, zabierz do parku, gdzie barwne dywany, ogrzej jak słońce, które złociste promienie rzuca na krągłe kasztany. A zimą - tak jak mróz czarodziej, co barwne kwiaty maluje wokół, serca ze śniegu mi przynoś co dzień, miłość okazuj na każdym kroku.