dla kochanych przyjaciol

555555555555555

rodziliście się razem i pozostaniecie razem na zawsze. Pozostaniecie razem, gdy białe skrzydła śmierci rozproszą Wasze dni. I tak będzie razem aż po milczącą pamięć Boga. Ale w Waszym związku niech nie zabraknie przestrzeni, a wiatr wiejący z nieba niech tańczy pomiędzy Wami. Kochajcie się wzajemnie, lecz nie czyńcie z tej miłości krępujących pęt. Niech będzie ona raczej jak ruchliwe morze między brzegami Waszych dusz. Niech każde z Was napełnia kielich drugiego, lecz nie pijcie razem z jednego kielicha. Dzielcie Wasz chleb, ale nie jedzcie tej samej kromki. Śpiewajcie i tańczcie razem i bądźcie weseli, ale niech każde z Was pozostaje sobą. Tak jak oddzielne są struny lutni, choć wibrują tą samą harmonią. Oddawajcie sobie Wasze serca, ale nie bądźcie ich strażnikami, gdyż tylko ręka Życia może trzymać je na wodzy. I bądźcie blisko siebie, ale także nie nazbyt blisko. Gdyż filary świątyni wznoszą się w pewnej odległości od siebie, a dęby i cyprysy nie rosną jeden w cieniu drugiego.