Błogosławione, co czyni człowieka twardym, gdyż drzewo nie smagane wichrem rzadko kiedy wyrasta silne i zdrowe i nie pisze jak bóg, kto nie cierpiał jak pies.
Nie gardź sobą, że bitwę przegrałaś. Trzeba pewnej siły, aby się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa. Jeśli cofasz się inną drogą niż szłaś, to czy rzeczywiście się cofasz? Nie wstydź się swoich łez, raduj się nimi tak jak radujesz się swoim szczęściem, czerp pełną piersią z życia wszystko, co możesz - to miłe i to bolesne, wesołe i smutne. Jedno i drugie jest życiem. Tak się składa, że na naszym świecie, żeby żyć spokojnie, trzeba być w ciągłym ruchu.
Ten, kto nie pamięta przeszłości, będzie skazany na to, że ją przeżyje powtórnie. Co w sobie żywimy, to rośnie; takie jest odwieczne prawo natury. Istnieje w nas organ niechęci, niezadowolenia, tak samo jak organ sprzeciwu, nieufności. Im więcej mu dostarczamy pokarmu, ćwiczymy go, tym większym się staje, a się przekształca wreszcie w rozrośnięty potwornie wrzód i wszystko wokół pożera, pochłaniając i niszcząc życiodajne soki. Przebaczaj swoim wrogom, ale zapamiętaj ich imiona. A jeśli posiedzisz nad rzeką wystarczająco długo, zobaczysz jak płynie nią ciało twojego wroga.
Tylko tyle prawdy utoruje sobie drogę, ile my sami jej wywalczymy. Zwycięstwo rozumu może być tylko zwycięstwem rozumnych.
