---(Do widzenia)---

Wiele kilometrów, tak daleko od siebie... tak trudno powiedzieć do widzenia, kiedy serce co innego podpowiada. Każdy sen czasami się kończy, kiedy niczego już nie da się skleić na nowo. Jednak czy prawdziwa miłość może przeminąć, zgasnąć niczym płomień świecy... umrzeć śmiercią naturalną... czy można o niej zapomnieć, kiedy serce nie chce zapominać... Choć tak daleko od siebie, wciąż blisko i żadna chwila, nie chce odejść w zapomnienie...Obłoki, co z ziemi wstają I płyną w słońca blask złoty, Ach, one mi się być zdają Skrzydłami mojej tęsknoty. Te białe skrzydła powiewne Często nad ziemią obwisną, Łzy po nich spływają rzewne, Czasem i tęczą zabłysną. Gwiazdy, co krążą w przestrzeniach Po drogach nieskończoności, Są one dla mnie w marzeniach Oczami mojej miłości. Patrzą się w ciemne odmęty Te wielkie ruchome słońca... I ja miłością przejęty, Patrzę i tęsknię bez końca.--skorpionik..