DZIĘKUJĘ ŻE JESTESCIE!!!

Bywa,że po długich latach odnajdujemy się na fotografiach. Rozproszeni po świecie jak liście. Wzruszamy się do łez. Wspomnienie czasem przywoła uśmiech na twarzy i nie jedna w oku zabłyśnie łza. Czasem skusi by słowo napisać. Przypominamy o sobie i pytamy co słychać. Dalej jak po nitce do kłębka: zaskoczenie, radość i przyjemność wielka. Stara znajomość jest znów jak nowa. Bo są w nas takie wspomnienia, Są przyjaźnie,słowa i wzruszenia, których pęd życia nawet nie dogoni. Za dobrym Przyjacielem Warto iść nawet w głębiny. Cieplutko pozdrawiam Barbara