Goran Karan i Jacek Silski - Aniele

WITAM SERDECZNIE . Ta nadzieja, co jesienią suche liście w bukiet wplata, jakby mogły znów zielenią szumieć wiatrem w środku lata. Ta nadzieja, co o świcie dzień prowadzi wprost ku słońcu, jakby można było życie wciąż zaczynać od początku. Ta nadzieja, co w noc ciemną lampę snów zapala jasną, by ukoić w nas niepewność i otuchy wlewać światło. Ta nadzieja, co w rozpaczy ślady łez ociera wiarą, by z ufnością cel zobaczyć ból pokonać oraz szarość. Ta nadzieja, co kotwicą w porcie życia lęk cumuje, jak latarnia wiedzie w przyszłość nowe mapy wciąż szkicuje. Ta nadzieja, co w ukryciu, jak forteca przy nas stoi ciągły sens nadając życiu na zwątpienie nie pozwoli. - Liliannet Pozdrawiam i życzę miłego dnia .