imię Boże

Szkoda Że twórca tego slajdziku jest anonimowy!!?-Wielkie dzięki za tę ogromną jakże pożyteczną pracę!Pozdrawiam i dziękuję za odwagę i prawdę!!!!5555555

Bardzo pięknie zebrane materiały o Imieniu Bożym....no i to tło ze wspaniale wykonaną pieśnią na cześć naszego Boga.Jestem pod wielkim wrażeniem.Ten materiał trafia do serc osób które czują i widzą że wszechświat stworzył ktoś kto ma jedno niepowtarzalne i święte imię- Jehowa....dzięki!

Bogata baza wystąpienia przykładów imienia Bożego przedstawia portal: http://tetragram.pl

jestem pod wrażeniem tego slajdzika:)

http://www.watchtower.org/p/20100701/article_01.htm „Jehowa” to imię Boże Ps. 83:18;-aby wiedziano, że ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią. Izaj. 26:4; 42:8; 2 Mojż. (Wyjścia) 6:3, Biblia gdańska W mieście Saint-Pierre znajduje się najstarszy wiejski kościół w Quebecu, wzniesiony w 1717 roku. Obecnie budynek ten zaadaptowano na galerię. Wewnątrz można zobaczyć coś godnego uwagi. Nad ołtarzem widnieje tetragram — cztery hebrajskie litery, którymi zapisywano osobiste imię Boga, Jehowa. Dzisiaj w Kościele katolickim rzadko można usłyszeć lub zobaczyć imię Boga. Co więcej, watykańska dyrektywa wydana w roku 2008 stwierdza, że zgodnie z poleceniem papieża nie należy „używać ani wymawiać” imienia Bożego w liturgii, pieśniach i modlitwach. A przecież Biblia nie pozostawia cienia wątpliwości, że Jehowa chce, by Jego imię „oznajmiano po całej ziemi” (Wyjścia 9:16). A Czy Bóg ma imię? Najczęstsze odpowiedzi: ▪ „Bóg to Bóg”. ▪ „Bóg nie ma imienia”. Co mówił Jezus? ▪ „Macie więc modlić się w ten sposób: ‚Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię’” (Mateusza 6:9). Jezus wiedział, że Bóg ma imię. ▪ „Dałem im poznać twoje imię i dam je poznać, żeby miłość, którą mnie umiłowałeś, była w nich, a ja w jedności z nimi” (Jana 17:26). Jezus mówił innym o imieniu Bożym. ▪ „Na pewno nie będziecie mnie widzieć, aż powiecie: ‚Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Jehowy!’” (Łukasza 13:35; Psalm 118:26). Jezus używał imienia Bożego. SAM Bóg wyjawia nam swoje imię. Na kartach Biblii oznajmił: „Jam jest Jehowa. To jest moje imię” (Izajasza 42:8). „Jehowa” to znana od stuleci w języku polskim forma hebrajskiego imienia, które Bóg sam sobie nadał. Może informacja ta cię zaskoczy, ale to jedyne w swoim rodzaju hebrajskie imię występuje w starożytnych manuskryptach biblijnych tysiące razy. Pojawia się w nich znacznie częściej niż jakiekolwiek inne imię. Zapytani: „Jak Bóg ma na imię?”, niektórzy mówią: „Pan”. Ale to tak, jak gdyby na pytanie: „Kto wygrał wybory?” odpowiedzieć: „Kandydat”. Żadna z tych odpowiedzi niczego nie wyjaśnia, bo słowa „pan” i „kandydat” nie są imionami. Dlaczego Bóg wyjawił swoje imię? Ponieważ pragnie, byśmy Go lepiej znali. Na przykład ktoś może być zależnie od okoliczności nazywany panem, szefem, tatą czy dziadkiem. Określenia te sporo mówią o danym człowieku. Ale gdy słyszymy jego imię, przypominamy sobie wszystko, co o nim wiemy. Podobnie takie tytuły, jak Pan, Wszechmocny, Ojciec i Stwórca kierują uwagę na różne aspekty działalności Boga. Ale dopiero Jego imię, Jehowa, przywodzi na pamięć wszystko, co o Nim wiadomo. Czy można zatem znać Boga, nie znając Jego imienia? Powinniśmy nie tylko znać to imię, ale również się nim posługiwać. Dlaczego? Ponieważ Biblia uczy: „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony” (Rzymian 10:13; Joela 2:32). Watykan usiłuje wyeliminować z użycia imię Boga HIERARCHIA katolicka usiłuje wyeliminować z liturgii kościelnej imię Boga. W ubiegłym roku watykańska Kongregacja do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów rozesłała do wszystkich episkopatów na świecie rozporządzenie w tej sprawie. Uczyniła to na polecenie papieża. W dokumencie tym, opatrzonym datą 29 czerwca 2008 roku, stwierdzono, że wbrew wyraźnym zaleceniom „w ostatnich latach wkradła się praktyka wypowiadania własnego imienia Boga Izraela, które zapisywane jest czterema spółgłoskami alfabetu hebrajskiego w postaci יהוה (JHWH) i znane jako święty lub Boski tetragram”. Jak dalej zauważono, w różnych językach imię Boże bywa oddawane w rozmaity sposób: między innymi przez „Jahwe”, „Yahwè”, „Jahweh”, „Jahwè”, „Jave” czy „Yehovah”. Jednakże ta watykańska dyrektywa stara się na nowo umocnić tradycyjne stanowisko Kościoła katolickiego — nakazuje zastępować ów tetragram słowem „Pan”. Ponadto imienia Bożego w postaci „JHWH nie należy używać ani wymawiać” w liturgii oraz w kościelnych pieśniach i modlitwach. Na poparcie takiego stanowiska w rozporządzeniu tym powołano się na „odwieczną tradycję” katolicyzmu. Wysunięto twierdzenie, że nawet w Septuagincie (przekładzie Pism Hebrajskich powstałym w czasach przedchrześcijańskich) imię Boże konsekwentnie oddawano greckim słowem Kýrios (Pan). Stąd też, jak powiedziano dalej, „również chrześcijanie od samego początku nigdy nie wymawiali boskiego tetragramu”. Ale pogląd ten kłóci się z wyraźnymi dowodami potwierdzającymi coś zupełnie innego. We wczesnych kopiach Septuaginty imienia Bożego nie zastępowano wyrazem Kýrios, lecz zapisywano je starohebrajskimi literami odpowiadającymi JHWH. Pierwsi naśladowcy Chrystusa znali to imię i je wymawiali. Sam Jezus, modląc się do swego Ojca, oświadczył: „Dałem im poznać twoje imię” (Jana 17:26). A w modlitwie wzorcowej zawarł takie słowa: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię” (Mateusza 6:9). Wszyscy chrześcijanie powinni pragnąć uświęcać imię Boga. Watykan, starając się wyeliminować je z użycia, znieważa Jehowę, który oświadczył: „Jahwe (...): Takie jest moje imię na wieki i tak mają Mnie nazywać wszystkie pokolenia” (Wyjścia 3:15, Biblia Warszawsko-Praska). [Przypis] W polskich przekładach Biblii imię to pojawia się w formie „Jehowa” lub „Jahwe”. [Napis na stronie 30] „Jahwe (...): Takie jest moje imię na wieki” (Wyjścia 3:15, BWP) 01