Jak to cudownie móc oddychać
Móc chodzić, biegać, śpiewać, tańczyć
Jak dobrze siedząc w ciepłym domu
Sycić się smakiem pomarańczy
Jak dobrze wolnym być człowiekiem
Przechadzać się wśród zboża łanów
Spoglądać w czysty błękit nieba
I nie znać tortur i kajdanów
I mieć rodzinę wokół siebie
Przyjaciół dalszych i tych bliskich
W tym samym mówić móc języku
I być kochanym przez nich wszystkich
W szalonym pędzie codzienności
W pogoni za tym co przyziemne
Jak mysz biegając w kołowrotku
Nie dostrzegamy co jest cenne!--skorpionik
Komentarze (11)