Jeziora i Wodospady

....Taniec z falami jeziora fale jeziora w białej pianie w lekkiej złotej szacie jesieni chwytam w marzenia moje ciebie porywam na wezbrane wody cicho przygrywa wiatr do tańca daleko niesie się muzyka miłości morze nas pochłania myśli wiatru plączą nam stopy oczy jeziora takie czarne zielonym błękitem się mienią twój szept szalony wiatr zagłusza słowa myśli po niebie wznosi księżyc kryje się za chmurami słońce się budzi niewyspane ty znikasz jak mgiełka poranna bolesna jest chwila rozstania złorzeczę słońcu że już świeci przeklinam nagłe przebudzenie myśli biegają po jeziorze tak smutno teraz tu bez ciebie ...........WODOSPAD Tam, jak poległy Tytan, zawisnął Między skałami I zamknął przepaść Mchem obrośnięty Granitu złam; Lecz w dzikim szale Przeszkody znosząc Potok burzliwy Rwie w ciemną otchłań I ciska perły Szumistej piany Na czarny brzeg. Patrz, jak gałązka Mknie lotem strzały W kipiącą bezdeń; Jak prąd nią miota I szybko niesie Z jasnej płycizny Na ostre głazy Mignęła koniec Z otchłani czarnej Nie wraca nikt. Śledzę oczami Bystry nurt wody Spokorniał w dali; Jak gdyby w niebo Chciało w nim ujrzeć Czyste odbicie Urody swej. Popatrz: gałązka, Która tam znikła W odmęcie wściekłym, Już płynie wolno I tak spokojnie Po wiecznej fali.