Astry
Znowu więdną wszystkie zioła,
Tylko srebrne astry kwitną,
Zapatrzone w chłodną niebios
Toń błękitną…
Jakże smutna teraz jesień!
Ach, smutniejsza niż przed laty,
Choć tak samo żółkną liście
Więdną kwiaty
I tak samo noc miesięczna
Sieje jasność, smutek, ciszę
I tak samo drzew wierzchołki
Wiatr kołysze
Ale teraz braknie sercu
Tych upojeń i uniesień
Co swym czarem ożywiały
Smutna jesień
Dawniej miała noc jesienna
Dźwięk rozkoszy w swoim hymnie
Bo anielska, czysta postać
Ktoś gdzieś odnalazł kogoś w sieci Niby przypadkiem mimochodem A później jakoś już tam leci I lecą słówka z samym miodem Takie pisanie zwykła proza Nie każdy umie pisać wierszem A najważniejsze te dwa słowa Gdy ktoś zapyta… Jesteś? Jestem....i miłego weekendu życzę i pozdrawiam i za SUPER SLAJDZIK 5 ZOSTAWIAM;)
Komentarze (4)