ŁAWKA WSPOMNIEŃ

Snem się spowiła parku aleja drewniana ławka stoi w jej tle kolory wspomnień się rozpostarły gdzieś się zgubiłeś w jesiennej mgle smutek zbutwiały z żalem się splata bez echa przeszły niezwykłe dni jesień wspomnienia wiatrem wymiata tylko czasami ty mi się śnisz pamiętam jeszcze ławkę drewnianą marzeń okruchy tam jeszcze śpią ślady twej ręki są tam kochane ciszą je zatarł jesienny chłód ... Miłych wspomnień życzy R....:)