W tym na obliczu wypalonym piętnie
Żywych rumieńców jedwabnej purpurze,
W tych ciepłych wargach, chylących namiętnie
Do pocałunków swe rozkwitłe róże;
W tym przyspieszonym, urywanem tętnie
Dwóch żądz, grających w nieskłóconym chórze
W ciał rozkochanych przedziwnej harmonii,
Szczęście i prawda jedyna się chroni.
A gdy pod tchnieniem miłosnego żaru
Oko swój ogień powieką przysłoni,
Omdlewającą z rozkoszy nadmiaru,
Nie pomrok dusze zatapia w swej toni,
Tylko ta cicha, rozmarzona senność
W rajów nieznanych wiedzie je promienność.
POZDRAWIAM ..BUZIACZKI... JOLA...S..
Komentarze (2)