Myśl ulotna, płocha, Niczym ptak na niebie. Dotknie serca, ukocha, Odkryje mi Ciebie.

Niech zieleń zaleje świat, a chętnie się w niej utopię, z utratą tchu zachłysnę woń wiosenną,z nadzieją na kwiaty. Niech trele o świcie już budzą, to szerzej otworzę oczy, po głuchej zimie ciekawość brzmień,o wiosno czym nas zaskoczysz? Zaspany świat w nadmiarze zasp, ciężka pierzyna wilgoci, już szara tak,że zmiany czas wielkimi krokami nadchodzi. Zapukaj znów wiosno do drzwi, bądź mym najmilszym gościem, szykuję się,liczę już dni, ugoszczę nawet przy poście.