OLIWNY GAJ::..

W oliwnym gaju, gdzie pachną jaśminy, perłowe lilie i szkarłatne róże, nad cichym morzem barwy złotosinej od słońca, co się paliło w lazurze, dzieło od bogów natchnionego dłuta, Afrodis stała z marmuru wykuta. Naga, z uśmiechem boskim, na pół senna, czysta, jak kiedy z wód wytrysła piany, stała wieczyście pogodna, kamienna, a marmur w słońcu lśnił bladoróżany... Jej piękna w ludzkim nie wyrazić słowie, jej pięknu sami dziwią się bogowie... Oliwnym gajem w miedzianej zbroicy, ku morskim brzegom grecki młodzian kroczył, włócznię z jaworu kołysał w prawicy, z hełmu się kity długi strumień toczył; widna mu z oczu i z ciała postawy odwaga, siła i dumna chęć sławy. zkładamy tu na skale wspomnień w naszym oliwnym gaju. Pocałunek zkładam na ustach Twych muzyka w mym sercu gra ten najpiękniejszy moment nasze słowa łączą się mówimy ''KOCHAM CIE'' Słowa dwa, jak czysta łza bezkońca w tulona w Twoje raminona nigdy nie opuszczę Cie nigdy nie zawioda Cie obietnice do zgonej miłości zkładamy tu na skale wspomnień w naszym oliwnym gaju