POLONEZ OGIŃSKIEGO

Serce mi pęka na części trzy, a w oczach mam rozłąki łzy, ja swoich uczuć nie ukrywam, nie, pamiętać będę wszystkie słowa o miłości, co mówiłaś mi i w odpowiedniej chwili będę słowa te jak zwiędły kwiat wspominać. Wspominać będę oczu Twych blask, melodię co złączyła nas, Beata oto piękne imię Twe, zostanie ono już na zawsze w mej pamięci skryte gdzieś na dnie, gdy żółty liść jesienny, co go niesie wiatr, do moich stóp upadnie. Gdy napiszę list z podróży, to Cyganka Ci wywróży, przyjdzie blondyn porą ranną, wtedy będziesz młodą panną, w szczęściu cała i na biało. Lecz każda miłość posiada kres, idę na dworzec PKS, powrócę tu gdy tylko będę mógł, i bądź mi wierną, bo jak dowiem sie wszystkiego od kolegów mych i znasz mnie, odpowiednio na to ja, bo honor mam, zareaguję, żegnaj! Już muszę ja na dworzec iść, jesienny opadł żółty liść, a w oczach Twoich widzę miła łzy, moją miłością jesteś Ty, kochana moja. Odchodzę w świat, bo taki los, powrócę tutaj tego lata, bo miłość ma na imię ma... Beata