Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne. I dom pełen wspomnień. Najważniejsze jest, by żyć dla powrotu.
Przepiekny Slajdzik.Kazdy z nas w jakis sposob teskni za rodzinnym domem,niestety te lata juz nie wroca ale wspomnienia zostana przy nas az do konca naszych dni.Piateczka odemnie Grazynko.
Komentarze (2)