ROZMARZENIE

Przedłuż tę noc Przedłuż tę noc, bogini, niech nas ona spali, Oddal od nas świtanie o sandałach złotych, Już srebrne zmierzchu strzały gdzieś z morza, z oddali rozpoczynają swe loty. Kocham Twe włosy, w cieniu złotych osłon skryte, Szkarłatne tak, jak bywa dzień w purpurze słońca, Gdy wino z kwiatów, wino z gwiazd nocy wypite Chce miłości bez końca. Nie wiemy, co daruje nowy dzień, gdy wstanie, Nie wiemy, co nam niesie w swych rękach jutrzenka, drżyjmy więc przed przyszłością, wciąż nasze kochanie jutra się lęka. Widzę Twój blask, choć oczy się przed światłem mrużą, uścisk nasz, niech zdwoi swą moc, Bogini - pomóż marzyć i czekać co - Przedłuż tę noc...