Światło i cień...

Słoneczne ogniki płoną wokół serca, wirują i tańczą jak zwariowane. Czy te piruety słońce tak wykręca? Może tylko serce jest zakochane? Mam blaskiem księżyca wypełnione oczy, miliony gwiazd dziś w mojej duszy gra. Czy może je kiedyś ciemność zaskoczyć? Wtedy w ciemności będę także ja. Ale nawet ciemność jest mi przyjaciółką, nie ma w niej żadnych nieszczęść i trwóg. Ona jest jak lotna przed deszczem jaskółka. Jest w niej coś, co jeszcze dać byś mi mógł. Jest w niej nadzieja, że rozbłyśnie światło, są schodki, co wyrastają, gdy stawiam nogę. Choć nikt nie mówił, że ma być łatwo, nic nie jest nieprzekraczalnym progiem. Przyjdzie czas dla nas najlepszy na świecie. Przyjdzie, by mogły się spełnić marzenia. Patrzę w Twoje oczy - ich błyski słoneczne i wiem... dużo jest tych marzeń do spełnienia.