Tęsknota za niemożliwym...

Tęsknota za niemożliwym... Czasem chciałoby się być ptakiem który powraca do gniazda po dalekiej podróży… zawsze mile widziany oczekiwany przez wiosnę i ludzi… Czasem chciałoby się być rannym żołnierzem którego witają domownicy z wielką tęsknotą i miłością nie pytając o zło jakie uczynił… Czasem chciałoby się wkraść w miejsca zakazane …by choć chwilę posłuchać utęsknionego głosu…. i wypełniającej dom znajomej muzyki… Ale to tylko marzenia… bo są miejsca, do których powrotów już nie ma… Tylko dym z popalonych mostów drażni załzawione oczy…każąc tęsknić…