Życie na wsi jest oazą ciszy i spokoju,
W której każdy zapomina wszystkie smutki swoje,
Czy też zawsze wypoczywa ciałem oraz duszą,
Gdyż inaczej tu się czuje, myśli, kocha, wzrusza.
Słońce ludziom pozdrowienia blaskiem śle o świcie,
Budząc cały świat przyrody do pięknego życia.
Rankiem ptasi trel rozlega się wciąż dookoła,
Aż się w każdym sercu robi miło i wesoło.
Jak już wkoło noc zapada dusza się zachwyca,
Gdy na niebie gwiazdy świecą, pada blask księżyca,
I maciejka miło pachnie, mamiąc wszystkie zmysły,
A dźwięk błogiej nocnej ciszy jest nad wyraz czysty.
Łąki mienią się przepięknie tęczą barw cudownych,
Las pachnący szumi pieśni cicho i spokojnie,
Wiosną drzewa kwitnąc w sadach, pieszczą nozdrza wonią,
Bielą oczy cieszą kwiaty grusz, śliw i jabłoni.
Złote łany zboża błyszczą latem w blasku słońca,
Jesień kolorami liści smutek z duszy strąca,
Gdy nastaje mroźna zima, wszystko biel przykrywa;
Tu o każdej porze roku człowiek jest szczęśliwy.
-skaut-
Komentarze (6)