Uroki wsi polskiej...

Uroki wiejskiego życia Życie na wsi jest oazą ciszy i spokoju, W której każdy zapomina wszystkie smutki swoje, Czy też zawsze wypoczywa ciałem oraz duszą, Gdyż inaczej tu się czuje, myśli, kocha, wzrusza. Słońce ludziom pozdrowienia blaskiem śle o świcie, Budząc cały świat przyrody do pięknego życia. Rankiem ptasi trel rozlega się wciąż dookoła, Aż się w każdym sercu robi miło i wesoło. Jak już wkoło noc zapada dusza się zachwyca, Gdy na niebie gwiazdy świecą, pada blask księżyca, I maciejka miło pachnie, mamiąc wszystkie zmysły, A dźwięk błogiej nocnej ciszy jest nad wyraz czysty. Łąki mienią się przepięknie tęczą barw cudownych, Las pachnący szumi pieśni cicho i spokojnie, Wiosną drzewa kwitnąc w sadach, pieszczą nozdrza wonią, Bielą oczy cieszą kwiaty grusz, śliw i jabłoni. Złote łany zboża błyszczą latem w blasku słońca, Jesień kolorami liści smutek z duszy strąca, Gdy nastaje mroźna zima, wszystko biel przykrywa; Tu o każdej porze roku człowiek jest szczęśliwy.