Wołam Cię , do mnie wróć.

Taka cisza jest wszędzie tylko ja i moje myśli, które przywołują Cię wciąż. Bo dzień bez Ciebie to taka pustka wokół mnie. Patrzę na księżyc i przywołuję Cię myślami, abyś tu był. Marzę o spotkaniu, dotyku Twoich dłoni, uśmiechu i słowach cicho szeptanych. Tego jest mi bardzo brak. Ciebie wołam myślami, ale wszędzie cisza. Jesteś jak mój Anioł, który czuwa nad demną co dzień. Każdy dzień bez Ciebie to jak bym była sama na pustyni. Pragnę patrzeć w Twoje oczy, rozweselić smutek serca, abyś zaczął żyć bez bólu, który jest w tobie od lat. Bo jesteś dla mnie wszystkim. Ale czy to rzeczywiste? /anjja- wierzba/.